UVOD
Promocija geološkog
naslijedja nekog područja treba da se zasniva na slijedećem:
13.
06. 1991. Internacionalna deklaracija o poštovanju prošlosti Zemlje
“Baš kao i staro drvo
koje sadrži sve zapise o svom rastu i životu i Zemlja zadržava sjećanje o
svojoj prošlosti. Zapise sadržava u svojoj dubini i površini, stijenama i
krajolicima, zapise koji mogu biti čitani. Mi smo uvijek bili svjesni o potrebi
da sačuvamo naša sjećanja, to jest naše kulturno naslijedje. Sada je došlo
vrijeme da zaštitimo naše prirodno naslijedje. Prošlost Zemlje nije ništa manje
važna od prošlosti čovjeka. Sada je vrijeme za nas da naučimo zaštititi i da
čineći to, naučimo o prošlosti Zemlje, čitamo tu knjigu napisanu prije našeg
postanka, to je naše prirodno geološko naslijedje. Mi i Zemlja dijelimo
zajedničko naslijedje. Mi i vlade država treba da smo kustosi ovog naslijedja. Uvijek
svaki čovjek treba znati da najmanje pustošenje i sakaćenje uništava i vodi
nepovratnom gubitku. Bilo koja forma razvitka treba poštovati jedinstvenost
ovog naslijedja”.
1995.
Deklaracija o geonaslijedju
U sistematizaciji i
inventarizaciji objekata našeg prirodnog naslijedja planine Čabulja, Čvrsnica i
Prenj, treba da zauzmu značajno mjesto jer ispunjavaju kriterijume
geonaslijedja koji su dati u deklaraciji o geonaslijedju, u kojoj se kaže
slijedeće: »Geonaslijedje čine sve geološke, geomorfološke, pedološke i posebne
arheološke vrijednosti nastale u toku formiranja litosfere, njenog morfološkog
uobličavanja i medjuzavisnosti prirode i ljudskih kultura, koje zbog izuzetnog
naučnog i kulturnog značaja, kao dio jedinstvenog geo-naslijedja, odnosno
svijeta, moraju biti posebna briga svih društvenih faktora«
1999.
Geopark
Kao proširenje
nacionalnih i internacionalnih inicijativa za konzervaciju prirode UNESCO je
pokrenuoprogram Geoparkovi što je postalo prepoznatljiva etiketa i sinonim
zaštite okolice i razvoja. Geopark je zaštićeno područje s crtama posebnog
geološkog značaja, rariteta ili ljepote. Ove crte su reprezentativne u
regionalnoj geološkoj historiji, dogadjajima i procesima. Osim za naučna
istraživanja i široku edukaciju o okolišu, geoparkovi mogu dati veliki
potencijal za lokalni ekonomski razvoj.
RASPRAVA
Naprijed navedeno
treba da nam bude poruka za jedno otrežnjenje da proširimo naše postojeće
inicijative za zašititu i konzervaciju našeg prirodnog naslijedja kao što je
područje Čvrsnice, Čabulje i Prenja. To mjesto sadrži jednu geološku bitnost,
posebnog naučnog značaja, rariteta i ljepote koji su rerpezentativni za šire
područje i za geološku historiju, dogadjaje ili procese. Područje ovih planina
pripada karbonatnoj platformi Dinarida, te ima veoma interesantnu geologiju koja
predstavlja izuzetnu mogućnost treninga za naučnike, učitelje, učenike i
istraživače iz cijelog svijeta, što može služiti i povećanju lokalnog
samoodrživog ekonomskog razvoja kroz okolišni “prijateljski geoturizam”. Došlo
je vrijeme da povećamo razumijevanje historije stvaranja prirodnog naslijedja i
da pažljivo sagledamo naše sadašnje postupke, jer ako ne sačuvamo naša blaga
geološkog okoliša kao što je područje ovih planina, dijelovi ove prirodne
zaostavštine biti će nepovratno izgubljeni. Potreba za konzervacijom prirodnih
resursa i biodiverziteta je postala veoma jasna. Medjutim, mnogima
je manje jasno da je
konzervacija geološkog naslijedja isto tako važna. Predstava da je geološko naslijedje
(geološki zapis) čvrsto, manje osjetljivo na destrukciju i da nema prijetnji
nije istinita. Stijene, minerali, fosili, tla i reljef su rezultat i zapis
evolucije naše planete, i oni su nerazdvojni dio prirode. Distribucija
struktura, biljaka i životinja zavisi ne samo od klime, već i od geologije i
reljefa. Iako su veoma važan dio prirodnog svijeta, geologija i reljef su imali
veliki uticaj na društvo i civilizaciju i nastavljaju da ga imaju. Naše
korištenje zemlje za poljoprivredu, šumarstvo, rudarstvo, pravljenje domova i
gradova je prisno povezano sa stijenama, tlom i reljefom. Čak više: resursi kao
što su ugalj, naft a, plin i metali su igrali i još igraju važnu ulogu u
tehnološkom industrijskom i ekonomskom razvoju.
Glavni ciljevi
promocije geološkog naslijedja su korištenje geoloških mjesta u edukaciji
javnosti i učenje u geološkim naukama i okolišnom gradivu, njihov potencijal
kao alat u osiguranju održivog razvoja i konzervacija geološkog naslijedja za
buduće generacije. Mjesta geološkog naslijedja, pravilno korištena, mogu
generisati zapošljavanje i nove ekonomske aktivnosti poznate pod imenom
geoturizam. Izrada jedne podloge za promociju geološkog naslijedja treba da
sadrži školski pristup: veza geologijabiologija-kultura-ekonomija.
ČVRSNICA, ČABULJA I
PRENJ
«Sa visine sedla
Makljen, puca vidik na novi svijet. Ovamo Bosna, tamo Hercegovina. Iza naših
ledja, šumom pokrivena zemlja, sa svojim kupolastim brdskim oblicima; pred
nama, do neba visoki, zupčasti grebeni ogoljelog krečnjačkog gorja. Ova
promjena scenarija iznenadjuje, te se ne možemo nagledati divne pokrajinske
slike, koja se u lijepom
razvoju prostire
ispred očiju, koje se dive. Jedan red gorskih orijaša: s lijeva Bjelašnica i
Visočica, u sredini Prenj i Čvrsnica, s desne Vran i Ljubuša, stvara cijeli
južni horiznot, pun stijena, litica i strmih provalija, te se ujedinjuje u
planinsku panoramu od vanredne ljepote. Naročito početkom ljeta, kada na vrhovima
i izmedju golih masa stijena, još vise sjajnobijeli sniježni zastori i kada
efekti osvjetljenja djeluju mnogo promjenljivije, tada se naše hercegovačke
alpe mogu uvijek takmičiti sa mnogim čuvenim
predjelima Evrope» Čvrsnica
je predstavljena skupom nekoliko visoravni i grebena koji su rastavljeni
dubokim dolinama. Visoravni su Plasa s Muharnicom i Mala Čvrsnica izmedju kojih
se nalazi Vilinac i Velika Čvrsnica. Plasa sa Muharnicom je visoravan omedjena
sa strmim odsjecima kanjona Dive Grabovice i Doljanke. Sjeverni odsjek (dolina
Doljanke). Cijelu površinu Plase izgradjuju mezozojski karbonati. Južni odsjek (Diva
Grabovica) dubine 2050 m od ušća u rijeku Neretvu. Plasa je dobila ime po svom
masivnom obliku
i zaravnjenosti,
predstavlja zatalasanu zaravan za dosta vrtača. Vilinac (2120 m) predstavlja
vijenac sa mnogim zupčastim vrhovima, izmedju kojih se nalaze kratke uvale. Velika
Čvrsnica ima dva izražena paralelna grebena: Ploča (2226 m) i Jelenak (2170 m).
Izmedju ova dva grebena je prostrana karstna zaravan sa tipičnim krastnim
fenomenima. Čabulja čini južnu stranu kanjona rijeke Drežanke sa najvišim vrhom
1743 m. Prenj je prostrana visoravan na kojoj se izdiže glavni greben. Omedjen
je dolinom Neretve (na zapadu neretvanski rasjed a na sjeveroistočnoj sa
rasjedom Konjic-Glavatičevo. Prenj je podijeljen na dva dijela: viši
jugozapadni i niži sjeveroistočni. Jugozapadni dio, najviši greben, čine
Kamenac, Vjetrena Brda, Lupoglav (2102 m), Herać i Galić. Sjeveroistočni dio se
sastoji od zaravni sa vrhom Osobac (2030 m) i grebenom Velike Kape (2004 m).
Geološko
naslijedje
Navedene planine
pripadaju dinarskoj karbonatnoj platformi, koja predstavlja plitkovodno područje
u kojem se dugotrajno (kroz više geoloških perioda) održavaju stabilni uslovi
za taloženje karbonatnih sedimenata debljine od nekoliko stotina do nekoliko
hiljada metara. Na našim planinama to je period od 150 miliona godina. Područje
Čvrsnice, Čabulje i Prenja pripada Vanjskim Dinaridima. Vanjski Dinaridi su
tipični predstavnik karstnog područja sa kompletnim razvojem mezozojskih
karbonatnih sekvenci bez ili sa slabom vegetacijom. Iz tih razloga na ovim
terenima je moguće raditi geološke karte visokog kvaliteta. Ove karte pokazuju
da se Dinaridi karakterišu očoglednim nabornim i navlačnim strukturama što se
može vidjeti u kanjonu rijeke Neretve koja razdvaja Čvrsnicu i Čabulju od Prenja
(slika 2). Ovdje su velike tektonske jedinice su urbane u pravcu sjeverozapad-jugoistok
sa vergencama prema jugozapadu. Geološki profi l duž Neretve počinje sa
tektonskom jedinicom Prenj Čvrsnica preko koje je navučena tektonska jedinica
Konjic-Blačina. Tektonska jedinica Prenj Čvrsnica je presječena u centralnom
dijelu neretvanskim rasjedom. Tektonska jedinica Prenj-Čvrsnica je navučena
preko tektonske jedinice Čabulja- Velež. Čeoni dio ove navlake pruža se dolinom
rijeke Drežanke i predstavlja dio velike značajne navlake
Glamoč-Drežnica-Gacko.
U geološku gradju
ovih planina uključene su permske, trijaske, jurske i kredne naslage.
Permske naslage su
predstavljene pješčarima, glincima, alevrolitima i evaporitima. Trijaski
sedimenti su predstavljeni: a)skitskim pješčarima, glincima i pjeskovitim
krečnjacima; b)kampilskim laporovitim krečnjacima; c)anizijskim brečastim
krečnjacima i dolomitima; d)ladinskim fosilonosnim krečnjacima i dolomitima sa
tufovima i rožnacima; e)gornjotrijaskim krečnjacima i dolomitima. Na ovom
području razvijena je kompletna jura karbonatne platforme
Perm U permu veliki
dio evropskog kopna, nalazi se u zoni žarke i suhe klime pustinje, a u
predgorjima se javljaju tereni koji su povremeno potapani. Za ovaj period su
karakteristični klastično-evaporitski sedimenti koji su imali važnu ulogu kao
skliska i pogodna podloga ubiranja i navlačenja u Dinaridima. Otkriveni su u
dolini rijeke Doljanke (sjeverni obod Čvrsnice). Oni su bitni i za utvrdjivanje
oblika deformacija kako prije tako i poslije djelovanja tektonskih sila.
Donji trijas otkriven
je u širem području, sjeveroistočno od Čvrsnice i Prenja. Karakterišu ga
klastiti sa školjkašima Claraia i Myophorya.
Srednji trijas
Depoziciona sredina u Vanjskim Dinaridima srednjeg trijasa, karakteriše se
taloženjem karbonatnih stijena u aniziku i ladiniku. Veliki prekid u taloženje
dešava se na granici anizijsko-ladinskog kata. Sinsedimentni ekstenzivni
tektonski pokreti doveli su do diferencijalnog izdizanja i slijeganja karbonatne
platforme u aniziku. U kanjonu Drežnice, na površini su otkrivene ladinske
naslage na potezu od sela Striževa do Perutca. Ladinik počinje sa glincima i
rožnacima crvenkasto-žućkaste boje sa malim kuglastim školjkašem Avicula. Slijede
laporci i kvrgavi krečnjaci sa tufovima andezitskog sastava (50 m), pa tamnosivi
krečnjaci (250 m) sa školjkašima gornjeg ladinika (Daonella, Posidonia).
Gornji trijas Nakon
perioda subarealnog ogoljenja i taloženja kontinentalnih klastita i boksita u
karnijskom katu, nastavljeno je taloženje karbonata. Stvaraju se širokorasprostranjena
facijalna područja dolomita ograničene intertajdalne platforme.
Gornji trijas počinje
(najniži dijelovi kanjona Drežnice) sivim do crnim bituminoznim dolomitima bez
fosila koji približno pripadaju kordevolskom potkatu karničkog kata. Slijede
šareni laporci i dolomiti (60 m), pa sivi dolomiti (110 m) sa sferičnim
kolonijama modrozelenih algi (Sphaerocodium). Na njih
se nadovezuju
krečnjaci sa školjkašem Megalodon i debela svita dolomita što sve ide u dva preostala
kata gornjeg trijasa (norik i ret).
Donja jura Stvaranje
karbonata u periodu rane jure na karbonatnoj platformi započinje taloženjem dolomita
ograničene platforme slični onima iz norika i reta. U području Drežnice ove
naslage razvijene su na desnoj obali rijeke Drežanke. Taložene su kontinuirano na
gornjotrijaske dolomite. Počinju sa taloženjem dolomita, zbog čega je granica
sa gornjim trijasem često nejasna, dalje slijede tamnosivi do crni bituminozni
krečnjaci debljine oko 90 m. Krečnjaci sadrže tanje proslojke škriljavih lapora
debljine 15 cm. U stubu dalje slijede debelo uslojeni do bankoviti krečnjaci sa
litiotisima. Ovi krečnjaci se javljaju u tri različita horizonta. Donji sloj je
debljine 3-4 m. Utvrdjen je na više mjesta pa se predpostavlja da ima
kontinuitet u svom razvoju. Preko ovog horizonta slijede sivi i tamnosivi
krečnjaci sa jednim slojem koji sadrži litiotise. Ovaj sloj je debeo 1 m, a
cijeli paket oko 20 m. Iznad sloja sa litiotisima na oko 5-6 m nalazi se treći
horizont debljine 1-2 m. Na ovim slojevima su istaloženi sivi ili smedji dobro
uslojeni krečnjaci bez uočljivih fosila. Gornja granica lijaskih sedimenata je
nejasna i postoji postupni prelaz u krečnjake i dolomite dogera. Debljina
lijaskih sedimenata je oko 300 m. U donjojurskim sedimentima primijećene su
lagunske facije, koje indiciraju uslove povoljne za taloženje matičnih stijena.
Srednja jura
Karbonatna platforma se stabilizovala u periodu srednje jure. Nastavljeno slijeganje
je rezultiralo taloženjem subtajdalnih isplačnih stijena u lagunama unutrašnje
karbonatne platforme.
Naslage dogera
pružaju se kao i lijaske čitavom dužinom desne obale Drežanke. Izgradjuju vrlo
strmu sjevernu stranu planine Čabulje, odnosno južno krilo antiklinale
Drežnica. Predstavljene su dobro uslojenim smedjim krečnjacima sa manjim ulošcima
dolomita. Debljina im je oko 250 m.
Gornja jura Tokom
kasne jure, platforma Dinarida se razvila u ivični šelf (platforma u moru) gdje
se stvaraju lagunski krečnjaci i dolomiti koji sadrže alge Clypeine kao i
izasprudne lagunske facije sa kladokoropsisima.
Gornjojurske naslage
se kontinuirano talože na sedimente srednje jure. Predstavljene su,
oksford-kimeridž, svijetlosivim dobro uslojenim krečnjacima i dolomitima.
Sadrže bogatu faunu kladokoropsisa, algi, foraminifera i briozoa. Debljine su
oko 250 m. Preko ovih naslaga slijede kimeridž-portland naslage predstavljene
krečnjacima i dolomitima sa klipeinama.
Debljine su oko 300
m.
Donja kreda Taloženje
karbonata se nastavlja uz kratki prekid (boksit i breče) što je vezano za
tektonsku aktivnost.
Donja kreda
karbonatne platforme počinje dolomitima sa sitnim nerineidima, tintinidima,
foraminiferama (Cuneolina) i karbonatnim algama (Salpingoporela, Munieria).
Gornji dio donje krede zastupljen je uslojenim krečnjacima sa umecima dolomita
koji ponegdje sadrže puževe (Nerinea) i pahiodontne školjkaše (Requienia,
Toucasia), a prvenstveno foraminifere (Cuneolina, Orbitolina) te karbonatne
alge (Salpingoporella, Munieria, Cylindroporella) a u nekim slojevima i plodove
haracejskih algi što ukazuje na osladjivanje mora.
Gornja kreda Sa
nastupom gornje krede prostrana područja Vanjskih Dinarida i neki dijelovi
Središnjih Dinarida pretvorena su u veoma plitko more udaljeno od kopna i zato
sa čistim karbonatnim dnom, bez terigenih primjesa. Veliki dio profi la
zauzimaju rudistni krečnjaci taloženi na grebenima sa priraslim ljušturama ili
pseudogrebenima, podvodnim nagomilavanjima ljuštura uginulih organizama.
Gornjokredne naslage
otkrivene su na lijevoj obali Drežanke gdje se nalaze u tektonskom kontaktu sa trijaskim
naslagama. Istočno od sela Striževa na lijevoj obali Drežanke, na manjoj
površini otkriveni su bituminozni laporoviti krečnjaci i dolomiti.
Paleocen i Eocen
Tokom paleocenu i eocenu nastavlja se taloženje, lokalno, karbonata. Do kraja
eocena i ranog oligocena, taloženje na platformi se okončava regionalnim
izdizanjem i taloženjem konglomerata.
Kvartar Za ove visoke
planine Hercegovine vezani su morfološki oblici i sedimenti, dokumenti
glacijacije u gornjem pleistocenu. Te su pojave zapažene na Čvrsnici, Čabulji i
Prenju. Na primjer: na Prenju jedan cirk je na sjeverozapadu ispod vrha Otiš,
drugi na sjeveroistoku, na padinama Velikog brda, a dva manja na Vjetrenim
brdima. Prema ispitivanjima na Prenju glacijacija (vjerovatno virmska) je imala
dvije faze (stadijala) jer u dolini Bijele preko stare fl uvijalne terase leži
jedna mladja morena, dok su stadijali imali sniježnu granicu u istom području
prvi na 1700 metara a drugi na 1950 metara. Glacijalno-fl uvijalna terasa ima
najveću debljinu naslaga u kanjonu Neretve (60 m), jer su se tuda kretale vode
sa većeg broja lednika. Od posebnog značaja su dvije jasno izražene terase,
koje se osim po svom položaju, razlikuju i po tome što u višoj preovladjuju
valutice gabra a u nižoj krečnjaci, a da pri tome opći sastav ostaje isti. Ove
dvije terase ukazuju na dvostruko zaledjenje naših prostora. Direktna veza
akumulacionih terasa sa ledenjacima može se vidjeti u doloni Doljanke gdje je
sa lednika Čvrsnice i Vrana transportovan materijal.
Po svim dosadašnjim
geotektonskim podjelama posebno je interesantna struktura Drežnice koja je smještena
u graničnu zonu izmedju Vanjskih i Središnjih Dinarida. U ovom području
izdvojene su Jablanička i Čvrsnička navlaka. Jablaničkoj navlaci pripada Prenj.
U ovom dijelu ova navlaka se može pratiti u Drežnici, izmedju Prenja i Veleža
te na padinama Crvnja do gatačkog polja. Kanjon Drežnice je asimetrični pravac
pružanja nabora/rasjeda u smijeru jugozapada, a lociran je oko 20 km sjeverno
od Mostara. Strukturni kompleks je dug 20 km, spušta se prema zapadu gdje
nestaje sa površine, a na istoku se završava neretvanskim rasjedom. Otkrivene,
ubrane i izrasjedane stratigrafske sekvence od srednjeg trijasa do gornje krede
imaju debljinu oko 2500 m. U dubljim dijelovima su prisutne i starije
stratigrafske jedinice. Kanjon Drežnice pokazuje tri strukturna elementa koji
otežavaju interpretaciju
ovog područja: veću
navlaku u sjevernom dijelu kanjona, rasjed koji se pruža duž strukture,
odnosno kanjona, i
Neretvanski rasjed. Rasjed duž kanjona je glavna tektonska jedinica izmedju
Vanjskih i Unutrašnjih Dinarida. Ovaj rasjed dovodi kredne naslage u kontakt sa
trijasom u jezgri strukturnog kompleksa. Interpretira se da je ovaj rasjed
nastao iz post tektonske relaksacije i da klizi u evaporite iz permo-trijasa
ispod Kanjona. Starost navlake u sjevernom dijelu kanjona je vjerovatno
eocen-oligocen. Strukturni kompleks kanjona Drežnica završava na Neretvanskom
kosom rasjedu. Geometrija nabora i rasjeda istočno od Neretvanskog rasjeda je
različita. Zbog njegovog jakog uticaja na geometriju nabora, tumači se da je u
ranoj fazi razvoja ovaj rasjed bio navlaka.
Hazim HRVATOVIĆ, Zavod za geologiju Sarajevo
Rudarsko-geološki glasnik 8, 2004.